είναι αγόρια σ'ατή την πόλη που λένε σκληρά παραμύθια , δίνουν θολές υποσχέσεις , κρατιούνται κρυφα απ'τα χέρια , χορεύουν στο σκοτάδι , αγαπάνε αθώα κι ονειρεύονται τυφλά , τρέχουνε σε ξάστερες λεωφόρους τη νύχτα να συναντήσουν τον κόσμο κι αν σκοντάψουν δε σταματούν , δακρύζουν λίγο , μονάχα , και βυθίζονται χαμογελαστά στη σιωπή ,
είναι αγόρια σ'αυτή την πόλη που φοβούνται και ν'αγκαλιαστούν
5 comments:
αχ και εγώ ένα τέτοιο αγοράκι είμαι....σνιφ
δε σταματούν, αλήθεια
Κι εσύ; Είσαι ένα από αυτά; Ή σε ταλαιπωρούν απλώς;
φοβάμαι πως δεν μπορω να σου απαντησω αγαπητε μου alex a. , φοβάμαι πως κι αν δεν είμαι , πάω να γινω ;-)
κι αλλα που αντι για ματια εχουν αγκαλιες
Post a Comment