Αγαπητό μου 0
Οι ιστορίες που θα σου γραφα είναι ιστορίες θολές κι απατηλές , βρέθηκα μόνος σ’αυτό το δρόμο βλέπεις κι οι επιλογές μου λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα , το παιδικό μου παραμύθι παλεύω να μεταπλάσω σ’επιστημονικό βιβλίο , δεν τα καταφέρνω , οι συγκρούσεις μέσα μου πληθαίνουν κι ο αέρας δεν είναι ποτέ αρκετός , ούτε ο ήλιος , ούτε το σκοτάδι , είναι σου λέω ανεπαρκή όλα , τα ρουθούνια μου , οι πόροι του δέρματος μου έχουν σταματήσει πια να προσμένουν , μόνο το κομμάτι εκείνο της καρδιάς μου ακόμα ψάχνει , τι ψάχνει ; είναι φορές που εύχομαι να μην έψαχνε τίποτε , έτσι δεν θα χα επιθυμίες και δεν θα αποζητούσα να φύγω , είναι φορές που θέλω τα όνειρα μου να τα κάψω , πανηγυρικά , να μη με κυνηγάνε άλλο και να πλαγιάσω πλάι σε κάποιον αγαπημένο , για άλλη μια φορά βρέθηκα να ψελλίζω «κάποιον» , βλέπεις ; γι’αυτό σου λέω , είναι μεγάλη η ανάγκη να φύγω …
7 comments:
«το παιδικό μου παραμύθι παλεύω να μεταπλάσω σ’επιστημονικό βιβλίο»
«οι συγκρούσεις μέσα μου πληθαίνουν κι ο αέρας δεν είναι ποτέ αρκετός , ούτε ο ήλιος , ούτε το σκοτάδι , είναι σου λέω ανεπαρκή όλα»
Ουάου. Πρώτη φορά με εντυπωσίασες τόσο με κείμενο σου. Νιώθω ακριβώς το ίδιο με όλα όσα γράφεις και για μένα «είναι μεγάλη η ανάγκη να φύγω …». Και σκέφτομαι πολλές φορές ότι μάλλον θα ήταν καλύτερα αν είχα «ήδη φύγει». Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η μάλλον να εννοούμε το ίδιο.
«μόνο το κομμάτι εκείνο της καρδιάς μου ακόμα ψάχνει , τι ψάχνει ; είναι φορές που εύχομαι να μην έψαχνε τίποτε , έτσι δεν θα χα επιθυμίες και δεν θα αποζητούσα να φύγω»
Μάλλον όμως εγώ δεν ψάχνω τίποτα άλλο πλέον. Έχω «ήδη φύγει» άρα δεν έχει σημασία αν πλέον «είμαι εδώ» για αυτό και δεν αποζητώ να φύγω. Πλέον τίποτα δεν έχει σ η μ α σ ι α.
Και να φύγεις, πάλι αντιμέτωπος με εσένα θα βρεθείς. Κάψε τα όνειρά σου, πανηγυρικά και φτιάξε καινούρια, άλλαξε χρώματα. Ξάπλωσε δίπλα σε κάποιον Άλλο. Μην φοβάσαι. Όλα θα είναι πάντα ανεπαρκή μάλλον για κάποιους. Όχι όλες τις μέρες ευτυχώς.
θα συμφωνησω με την queer... δεν ξερω αν νοημα εχει η φυγη... οπου και να πας, οτι σε απασχολει θα το εχεις παρει μαζι σου... και καποια στιγμη θα κληθεις να το αντιμετωπισεις... ισως να ειναι αλλιως τοτε, ισως παλι οχι... μια ευκολη συμβουλη (αλλα δυσκολη στην πραγματοποιηση της) που μπορω να σου δωσω ειναι πως: μια ζωη μεσα στον φοβο (και ο φοβος εχει πολλες ερμηνειες) ειναι μιση ζωη.
ενα ταξιδι πρεπει παντως να το κανεις, αν θες την γνωμη μου. οι νεες παραστασεις πολλες φορες ειναι το καλυτερο εφοδιο για μια δυναμικη επιστροφη.
υγ1. η εικονα που εχεις βαλει ειναι πολυ ωραια. μου τραβηξε το ματι αμεσως το τοσο εντονο κοκκινο.
Μην το κάνεις όμως «μην φύγεις». Είναι βλακεία. Δεν ξέρω ποια από τις δύο οπτικές είναι η σωστή για το ποστ αυτό. Η δική μου ή της queerdom και του man on the moon. Μάλλον η δική μου αν κρίνω από το όλο φόντο. Επειδή δεν βλέπω να απαντάς στα σχόλια και ανησυχώ είναι βλακεία γιατί σε θέλω εδώ να γράψεις και άλλα «μην φύγεις» και μην σκέφτεσαι τέτοια πράγματα. Αξίζεις πολλά.
fyge tote...
tha deis....ola tha einai kalitera
Ti pineis re kamene?
Post a Comment