νιώθω μόνος , υπερβολικά μονος και όταν νιώθω μόνος τον παίζω συνέχεια , θέλω να είναι μόνιμα σηκωμένος γιατι η στύση μου δίνει μια ηλίθια αίσθηση ενεργητικότητας , η οποία φυσικά τίποτα δεν αλλάζει , μόνο δίνει μια αίσθηση επιβεβαίωσης . Είμαι προιον αυτης της κουλτουρας , οι επιθυμίες μου ετεροσεξουαλικά καθορισμένες μόνιμα και μου τη δίνει , πρέπει να είμαι μόνιμα έτοιμος για σεξ , το φοβάμαι το σεξ , τόση αποκάλυψη , τόση επαφή , φοβάμαι
και μετά το μόνο που θέλω είναι να μιλήσω , να γραψω και να φωνάξω για την οργή μου και για το λάθος μου εκείνο να πιστέψω στην αγάπη και την καύλα , την καυλωμένη αγάπη
εικόνες παλλόμενης μιζέριας που με γαμάει απανωτά κι οργασμικά τη σπάω και τη σκορπίζω στο ιντερνετικό μου μπουρδέλο( συναισθήματα και σκέψεις και ιδέες κι ένας γκρίζος ουρανός μες την αναπνοή σου , η αστικη μου θλίψη πάλι μ'εκδικείται , ο φόβος μου για όλα αυτα που ποτε δεν ήμουν)
Πονάει καθόλου η οργή μου ; μου σηκώθηκε