Wednesday, January 24, 2007
δεν ξέρω τι είναι αυτό που πρέπει να κρατήσω απ'αυτές τις μέρες , την περιπλάνηση ίσως στην άδεια Αθήνα το βράδυ , πρώτες πρωινές ώρες , 2-3 χαμόγελα , μια προσδοκία , βλέμματα ... κι όλα ξαφνικά κι άδεια και γεμάτα κι εφήμερα κι αιώνια , υπόκωφα χρώματα και φώτα , είναι περίεργα ναι . θα κρατήσω τα χαμόγελα μάλλον , αντηχούν σαν υπόσχεση .
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
κοιμήσου!
Post a Comment